தவேப வேளாண் இணைய தளம் :: பயிர் பாதுகாப்பு

பயிர் பாதுகாப்பு :: நெல் பயிரைத் தாக்கும் நோய்கள்

பாக்டீரியா இலைக்கருகல் நோய்: சேந்தோமோனாஸ் ஒரைசே

தாக்குதலின் அறிகுறிகள்:

இலைப்பரப்பின் மீது நீரில் நனைத்தது போன்று மஞ்சள் நிற வரிகளுடன் காணப்படும் அல்லது இலை நுனிகள் அலை வடிவ ஓரத்துடன் மாறும்.
இலைகளில் வளைந்து நெளிந்த அலை போன்ற மஞ்சள் கலந்த வெண்மை அல்லது தங்கநிற மஞ்சள் நிறத்தில் காய்ந்த ஓரத்துடன் காணப்படும். நுனியிலிருந்து இலைகள் காய்ந்தும் பின் சுருண்டும், இலை நடுநரம்பு பழுதடையாமலும் காணப்படும்.
அதிகாலை நேரங்களில் இளம்புள்ளிகளின் மேல் பால் போன்ற அல்லது பனித்துளி போல் திரவம் வடிதல் காணப்படும்.
தீவிர தாக்குதல் ஏற்பட்ட இலைகள் விரைவில் காய்ந்துவிடும்.
60% வரை தானிய மகசூல் இழப்பு ஏற்படும்.
நோய் வளர்ச்சிக்கு சாதகமான காரணிகள்:

களைகளின் இருப்பு.
நெற்பயிர் துார்கள் மற்றும் தாக்கப்பட்ட கட்டைப் பயிர்கள்.
நெற்பயிரிலும் மற்றும் பாசன வாய்க்காலிலும் நுண்ணுயிர் தாக்கம்.
சூடான வெப்பநிலை (25-30 செ), அதிக ஈரப்பதம், மற்றும் மழை.
அதிக காற்று வீசினால் காயங்களை ஏற்படுத்தும் மற்றும் மிகுந்த உரமளித்தல் பாசன நீர் மற்றும் சிதறல் அல்லது காற்றுடன் கலந்த மழை ஆகியவை ஒரு பயிரிலிருந்து மற்றொரு பயிருக்கு நுண்ணுயிரிகளை பரப்புகிறது.
நடவு செய்வதற்கான சீராக்கும் கருவி மற்றும் அதனை நடவின் போது கையாளும் விதம் ஆகியவை கூட புதிய தாக்குதல் ஏற்பட காரணமாய் உள்ளன.


	இலையின் ஓரத்தில் அலை போன்ற வெட்டு		பாக்டரிய நீர் கசிவு		பாதிப்படைந்த பயிர்

நோய்க் காரணி:

உருளையாக, 1.2 x 0.3 - 0.5 மீட்டர் அளவு கொண்டது. இவை தனித்தும், சில சமயம் இணைந்தும் காணப்படும். ஆனால் தொடர்ந்து இருக்காது.
இந்நோய்க்காரணிகள் கிராம் எதிர் விளைவுடையவை. பூசணவித்துக்கள் உருவாக்கம் இன்றியும் கனி அறை இன்றியும் காணப்படும்.
ஊட்டச்சத்து கடற்பாசியில் இருக்கும் கூட்டுயிரிகள் வெளுத்த மஞ்சுள் நிறத்துடனும் வட்ட வடிவத்திலும், மென்மையான ஓரத்துடனும், காணப்படும்.
இவை குவிந்த உருவம் மற்றும் ஒட்டும் இயல்புடையது.

கட்டுப்பாடு:

நோய் தாங்கும் திறனுள்ள இரகங்களை பயிரிடுதல் (ஐஆர் 20, ஐஆர் 72, பொன்மணி, டிகேஎம் 6)
நோயற்ற விதைகளைப் பயன்படுத்தவும்.
தனிமையான மேட்டுப்பாங்கான சூழ்நிலையில் நாற்றாங்கால்களை அமைத்தல்.
பயிர் நடவு செய்யும்போது நாற்றுக்கள் கத்திரிக்காதவாறு பார்த்துக் கொள்ள வேண்டும்.
சரி விகித உரமளித்தல், மிகுதியான தழைச்சத்து அளிப்பதை தவிர்க்க வேண்டும்.
கதிர்ப் பருவத்தில் தழைச்சத்து உரம் அளிப்பதை தள்ளிப் போட வேண்டும். வயலில் நீரை வடிகட்ட வேண்டும் (பயிரின் பூத்தல் பருவத்தை தவிர).
களைகளை மற்றும் மாற்று பயிர்களை அழித்தல்.
நோய்த் தாக்கப்பட்ட வயலிலிருந்து நீர் மற்ற வயல்களுக்கு செல்வதை தவிர்க்க வேண்டும்.
முறையான பயிர் இடைவெளியை பாதுகாக்க வேண்டும்.

பிளீச்சிங் பவுடர் (100 கிராம்/லிட்டர், துத்தநாக சல்பேட் (2%) உடன் விதை நேர்த்தி செய்யவேண்டும்.
அக்ரிமைசின் (0.025%), நனையும் செரிசன் (0.05%) உடன் விதை நேர்த்தி செய்து பின் அதனைத் தொடர்ந்து வெந்நீரில் (52-54° செ) 30 நிமிடங்கள் விதைகளை ஊற வைத்து வெந்நீர் நேர்த்தி செய்யவேண்டும்.
செரசன்(0.1%) என்ற அளவில் 8 மணி நேரம் விதைகளை ஊற வைத்து பின், ஸ்ட்ரெப்டோசைக்லின் (3 கிராம்/லிட்டர் நீர்) உடன் விதை நேர்த்தி செய்ய வேண்டும்.
3% வேப்பெண்ணெய் அல்லது 5% வேப்பங்கொட்டையிலிருந்து எடுத்த சாற்றை தெளிக்க வேண்டும்.
பசுமையான மாட்டுச் சாண சாறை நுண்ணுயிரி அழுகல் நோயைக் கட்டுபடுத்துவதற்காக தெளித்தல்.
20 கிராம் மாட்டு சாணத்தை ஒரு லிட்டர் நீரில் கரைத்து, அதனை படியவிட்டு பின் வடிகட்ட வேண்டும்.
நன்கு வடிகட்டிய திரவத்தைப் பயன்படுத்த வேண்டும். (நோய் முதல் அறிகுறி தோன்றியவுடனும், இரண்டு வார கால இடைவெளி விட்டு தெளிக்கவேண்டும்).

ஸ்ட்ரெப்டோமைசின் சல்பேட் + டெட்ராசைக்லின் கலவை 300 கிராம் + காப்பர் ஆக்சிக்லோரைடு 1.25 கிலோ எக்டர் ஆகியவற்றை கலந்து தெளிக்க வேண்டும். பின் தேவை ஏற்பட்டால், 15 நாட்களுக்குப் பின் ஒருமுறை இக்கலவையைத் தெளிக்கலாம்.
பிளீச்சிங் பவுடர் @ 5 கிலோ/எக்டர் என்ற அளவில் பாசன நீருடன் கலந்து அளிக்கலாம்.
தாமிர பூசணக் கொல்லிகளை(அ) ஸ்ட்ரெப்டோசைக்லின் (250 பிபிஎம்) உடன் இலைவழி மூலம் அளித்து இரண்டாம் நிலை நோய் பரவலை தடுக்கலாம்.